The Long Decade of he First TİP Between Syndicalism and Parliamentarianism (1961-1971)

Amaç: Bu metnin amacı, Türkiye’nin çalkantılı yılları olan 1960’lı yıllarda, anayasal çerçevenin yarattığı imkanla ilk kez sosyalist kimliğiyle ülkenin kurumsal siyasetinde kendisine yer bulan Türkiye İşçi Partisi’ni odağa almaktır. Tasarım/Yöntem: Tarihselci bir yaklaşımla Partisi’nin 10 yılı (Birinci TİP) parti içi farklı anlayışlar, dönemin önemli sol akımlarıyla yaşanan ayrışmalar dikkate alınarak serimlenmeye çalışılmıştır. doğrultuda özellikle benzerliklerden ziyade farklılıklara odaklanılmıştır. Bütünüyle nitel yöntemlere başvurulmuş, veri toplama teknikleri açısından çok sayıda birincil (aktörlerin demeçleri, bildirileri, program ve tüzükleri…) ikincil nitelikte kaynak taranmıştır. Bulgular: Geleneksel partilerin aksine gerek politika yürütme biçimi gerekse kadroları Partisi farklılığa/yeniliğe denk düşmektedir. anlamda siyasetin profesyonelleşmesine karşın onu halklaştıran eğilimi temsil etmiştir. Her ne kadar sistem içerisinde mücadele etse de söylem programlarıyla mevcut düzende sapmayı amaçladığını söylemek mümkündür. Ayrıca uzun süre boyunca anlayışları bünyesinde barındırmayı mümkün kılarak siyasetteki etkiyi arttırmış, ülkede dokunulmamış/tabu konuların konuşulmasını kılmıştır. Sınırlılıklar: Metnin her başlığı neredeyse tek başına çalışma konusu olmayı hakkettiğinden bazı bölümlerin yazının amacı doğrultusunda daha genel hatlarıyla ele alınmış olması, derinleşilmemiş olması tercihe bağlı zorunlu sınırlılıktır. Özgünlük/Değer: İlk TİP’e dair kavrayışı kılmak amacıyla son derece geniş perspektiften özgün yanı olarak öne çıkmaktadır.